Wpływ witaminy C na odporność organizmu

Witamina C jest niezbędnym mikroelementem dla człowieka. Jest silnym antyoksydantem i kofaktorem dla rodziny enzymów biosyntetycznych i regulujących geny.

Witamina C przyczynia się do obrony immunologicznej poprzez wspieranie różnych funkcji komórkowych zarówno wrodzonego, jak i adaptacyjnego układu odpornościowego. Witamina C wspomaga funkcję bariery nabłonkowej przed patogenami i promuje aktywność skóry w zakresie wymiatania oksydantów, tym samym potencjalnie chroniąc przed stresem oksydacyjnym w środowisku.

Witamina C gromadzi się w komórkach fagocytarnych, takich jak neutrofile, i może zwiększać chemotaksję, fagocytozę, wytwarzanie reaktywnych form tlenu i ostatecznie zabijać drobnoustroje. Jest ona również potrzebna do apoptozy i usuwania zużytych neutrofili z miejsc zakażenia przez makrofagi, zmniejszając w ten sposób martwicę/NETozę i potencjalne uszkodzenie tkanek.

Rola witaminy C w limfocytach jest mniej jasna, ale wykazano, że zwiększa ona różnicowanie i proliferację limfocytów B i T, prawdopodobnie ze względu na jej działanie regulujące geny. Niedobór witaminy C skutkuje upośledzeniem odporności i większą podatnością na infekcje. Z kolei infekcje znacząco wpływają na poziom witaminy C ze względu na nasilony stan zapalny i zapotrzebowanie metaboliczne.

Suplementacja witaminą C wydaje się być w stanie zarówno zapobiegać, jak i leczyć infekcje układu oddechowego i ogólnoustrojowe. Profilaktyczne zapobieganie infekcjom wymaga spożywania witaminy C, która zapewnia co najmniej odpowiedni, jeśli nie nasycony poziom w osoczu (tj. 100-200 mg/dzień), który optymalizuje poziom w komórkach i tkankach.

W przeciwieństwie do tego, leczenie ustalonych infekcji wymaga znacznie wyższych (gramowych) dawek witaminy, aby skompensować zwiększoną odpowiedź zapalną i zapotrzebowanie metaboliczne.

Źródło:

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29099763/